ผมรู้สึกว่าสมัยนี้ คนเล่นแบดชอบตัดสินคนจากลูกตบ ซะเยอะ ใครตบ ทั้งวัน ตบหาย กลับมองว่าเก่งกว่า คนที่ชั้นเชิงดี เช่นตัดนำก่อน หรือสร้างโอกาสก่อน ค่อยตบ อันนี้ก็ไม่เข้าใจ ปัญหาของผมคือ ผมเป็นมือกลางๆ ที่ใจดีเกินไป เวลาหัวหน้ากีวนเรียกให้ลง ตีกับใครก็ลง ให้หมด จนหลังๆ กลายเป็นลงไปคุมซะหมด ซึ่ง ไอ้ความที่เป้นมือกลางๆ มันไม่สามารถจะไปแบกใครได้ ถ้าเกิดคุมคนตีไม่เป็นเลย แล้วผมก็ไม่ใจร้ายพอขนาดไล่ให้เขาไปยืนตีอยู่มุมเดียว เพราะรู้ว่าเขาต้องไม่สนุกแน่ๆ (เคยเจอมากับตัวตอนอ่อนๆ) ทำให้เวลาลงไปตี แทนที่มือจะขึ้น กลับ ถอยหลังลงคลองทุกวันๆ ยิ่งเวลาไปตีกับคนตีไม่เป็น พอแพ้ ก็มาว่าเราอ่อน ทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองออกลูกไปเสียเปรียบทุกลูก จนทำให้บางทีแอบคิด เออเข้าใจละ ไอ้พวกที่เขาดิบๆ แบบ ไม่เอา ไม่ลงกับคนนี้ ไม่มันส์ เขารู้สึกยังไง แต่ด้วยความใจดี และเห็นใจ เพราะตอนเราอ่อน การที่มีคนเก่งๆมาตีให้มันรู้สึกดีมากๆ แต่ตอนนี้ รู้สึกหนักใจมากๆ บางวัน check out มา ไม่มีเกมส์ มันส์ๆเลยสักเกม ตีคุมหมด ทุกเกม เคยเผลอไปตบใส่ อีกฝั่ง แทนที่จะรู้สึกดีที่ชนะ เขารับไม่ได้ กลายเป็นรู้สึก แย่ ไปอีก เพราะโตมาพ่อแม่ไม่เคยสอนให้รังแกคนที่อ่อนกว่า เวลาคนนั่งดู ก็พาลซวยดูว่าเราอ่อนลงไปอีกไม่รู้จักตบ โคตรหนักใจ